Posted by Γράφει ο Γιάννης Κουτσομύτης
Μετά από έντονες διαπραγματεύσεις στην Άγκυρα που διήρκεσαν τρεις ημέρες, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Τουρκία συμφώνησαν στο πλαίσιο δημιουργίας μιας “ζώνης ασφαλείας” στα τουρκοσυριακά σύνορα ανατολικά του Ευφράτη. Με αυτόν τον τρόπο αποτρέπεται η μονομερής επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία και προστατεύεται ο κουρδικός πληθυσμός της Βόρειας Συρίας από εκτοπισμό.
Η συμφωνία προβλέπει τη δημιουργία κοινών “παρατηρητηρίων” από τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ και της Τουρκίας για την παρακολούθηση της “ζώνης ασφαλείας” και την απομάκρυνση του βαρέος οπλισμού της κουρδικής πολιτοφυλακής YPG από τις συνοριακές περιοχές, οι οποίες θα γίνουν “διάδρομος ειρήνης”. Παράλληλα οι ΗΠΑ δεσμεύονται για την εφαρμογή “άμεσων μέτρων που θα καθησυχάσουν τις τουρκικές ανησυχίες για την ασφάλεια”, ενώ “θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να επιστρέψουν οι εκτοπισμένοι Σύροι στις εστίες τους”.
Απομένει βέβαια να φανεί το κατά πόσο θα τηρηθεί η συμφωνία από τις δυο πλευρές και εάν η YPG θα συμμορφωθεί με τις πρόνοιες της συμφωνίας. Σύμφωνα με πληροφορίες πάντως, η αμερικανική πλευρά βρισκόταν σε συνεχή επαφή με την YPG κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και έχει λάβει εγγυήσεις από τους Κούρδους ότι θα σεβαστούν τη συμφωνία. Ένα από τα πλέον δύσκολα σημεία αναμένεται να είναι η εφαρμογή της “ζώνης ασφαλείας” στην πόλη του Κομπάνε, η οποία βρίσκεται ακριβώς πάνω στα τουρκοσυριακά σύνορα και η Τουρκία επιδίωκε την πλήρη αποχώρηση των Κούρδων ενόπλων από αυτή.
Η χθεσινή συμφωνία αποτελεί μια σημαντική διπλωματική και στρατιωτική επιτυχία για τις Ηνωμένες Πολιτείες, διότι αποτρέπεται έτσι η ανεξέλεγκτη εισβολή των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στη βόρεια Συρία, μαζί με ισλαμιστές αντάρτες που εποφθαλμιούν τον έλεγχο των περιοχών που τώρα ελέγχει η YPG μαζί με αραβικές και ασσυριακές πολιτικοφυλακές. Πολύ θετική είναι η συμφωνία και για τους Κούρδους, καθώς έτσι εδραιώνουν τη θέση τους στη βόρεια Συρία κάνοντας μια ελάχιστη υποχώρηση που δείχνει και καλή πρόθεση προς τη διεθνή κοινότητα, κάτι που θα μετρήσει στις διευθετήσεις για το τελικό καθεστώς της Συρίας μετά την οριστική λήξη του πολέμου.
Επί της ουσίας οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν τη δουλειά που όφειλαν να κάνουν οι αντισυμβαλλόμενες χώρες της Συνθήκης της Λωζάνης, όπως είναι κυρίως η Γαλλία, η Βρετανία και η Ελλάδα. Η Ελλάδα επικαλείται συνεχώς τη Συνθήκη, αλλά μόνο καθ’ όσον αφορά το Αιγαίο, και ξεχνά διαρκώς ότι μια διεθνής Συνθήκη δεν είναι ένα καλάθι από το οποίο μπορεί να πάρει κανείς μόνο τα κεράσια που θέλει. Εάν η Ελλάδα θέλει να προασπίσει ουσιαστικά τα συμφέροντά της που πηγάζουν από τη Συνθήκη της Λωζάνης, θα πρέπει να είναι επισπεύδουσα στην εφαρμογή της για όλα τα πεδία που αυτή ορίζει, και η Συρία είναι ένα πολύ βασικό πεδίο. Μέχρι τότε όμως, ευτυχώς που υπάρχουν οι Αμερικανοί που κάνουν με τον καλύτερο τρόπο τη δουλειά των υπολοίπων. Για άλλη μια φορά λοιπόν πρέπει να πούμε “ευχαριστούμε την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για τη βοήθειά τους”.
