Γράφει ο Γεώργιος Μπεκατώρος*
Η μοναδική ευκαιρία Μεϊμαράκη, Νέας Δημοκρατίας και Μητσοτάκη να συνδιαμορφώσουν την ταυτότητα, το όραμα και τη πολιτική του ΕΛΚ για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ενωμένη Ευρώπη.
Η μεγάλη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις Ευρωεκλογές -η ΝΔ είχε την καλύτερη επίδοση στις Ευρωεκλογές του 2019 συγκριτικά με τα υπόλοιπα κόμματα μέλη του ΕΛΚ- οδήγησε στο να επιλεγεί ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ Βαγγέλης Μεϊμαράκης για τη θέση ενός εκ των αντιπροέδρων της κοινοβουλευτικής ευρωομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Η επιλογή Μεϊμαράκη ως αντιπροέδρου του ΕΛΚ σηματοδοτεί την είσοδο ενός Έλληνα στο διευθυντήριο του ΕΛΚ, διευθυντήριο που εν πολλοίς καθορίζει τη γραμμή και τη στάση της ευρωομάδας του ΕΛΚ αναφορικά με τα πολλά και σημαντικά ζητήματα που επηρεάζουν τις πολιτικές και τις αποφάσεις της ΕΕ.

Η επιλογή αυτή παρουσιάζεται ως μια εξαιρετική ευκαιρία για τη Νέα Δημοκρατία και την Ελλάδα να επηρεάσει αποτελεσματικά τις θέσεις, τις πολιτικές και την κοινοβουλευτική ατζέντα του ΕΛΚ σε ευρωπαϊκό επίπεδο συμφώνως προς τις αρχές της αλλά και τα συμφέροντα της χώρας σε διάφορα επίπεδα.
Πρώτον σε επίπεδο ιδεών, αξιών και θέσεων του ΕΛΚ. Να συμβάλλει προενεργά η ΝΔ- οι ευρωβουλευτές της και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ως αντιπρόεδρος πλέον του ΕΛΚ στο να αποκτήσει η επανακτήσει το ΕΛΚ μια περισσότερο συμπαγή ιδεολογικά θεώρηση για τα πράγματα- βεβαίως μια σύνθεση των εκφραζόμενων θέσεων από τα διαφορετικά εθνικά πολιτικά κόμματα- αλλά ωστόσο μια σύνθεση που θα είναι σύμφωνη προς τις αξίες και τις ιδέες της κεντροδεξιάς απομονώνοντας θεωρήσεις και πολιτικές που αντίκειται στο κράτος δικαίου, του σεβασμού, του ελεύθερου ανταγωνισμού καθώς και τις αρχές και τις αξίες πάνω στις οποίες βασίστηκε η δημιουργία της ΕΕ. Ένα ΕΛΚ το οποίο θα προστατεύει τις βασικές καταστατικές αρχές και αξίες πάνω στις οποίες οι πατέρες των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων οραματίστηκαν την ενωμένη Ευρώπη. Μια σύνθεση απόψεων και θέσεων η οποία τα τελευταία χρόνια λόγω του ότι η ηγεσία του ΕΛΚ είχε προτάξει την αριθμητική υπεροχή πάνω από οτιδήποτε άλλο, έχει οδηγήσει πρώτον την ευρωομάδα να παρουσιάζει ολοένα και λιγότερο συμπαγή στάση και δεύτερον να εμφανίζεται στο κοινοβούλιο και στα ΜΜΕ ότι οι απόψεις των μελών της είναι σε κρίσιμα ζητήματα αλληλοσυγκρουόμενες και άρα αυτοακυρώνονται.
Δεύτερον είναι μια σημαντική ευκαιρία για τη ΝΔ και την Ελλάδα να επηρεάσει προενεργά τη διαμόρφωση της ταυτότητας του ΕΛΚ- να φιλελευθεροποιήσει τη ταυτότητα του ΕΛΚ-ταυτότητα η οποία τα τελευταία χρόνια έχει πληγεί από την είσοδο η τη μετεξέλιξη εθνικών κομμάτων που ανήκουν στην ευρωομάδα αυτή σε λαϊκίστικά και αυταρχικά.
Σε μια περίοδο όπου παρατηρούνται η αύξηση της εκλογικής επιρροής των λαϊκιστικών και των ακροδεξιών κομμάτων τόσο σε εθνικό (στις κατά τόπους ευρωπαϊκές κοινωνίες) όσο και στο επίπεδο της ευρωπαϊκής ένωσης- στις ευρωεκλογές παρατηρήθηκε η αύξηση των ευρωσκεπτικιστικών, λαϊκιστικών και εθνικιστικών ομάδων συνολικά που συγκεντρώνουν πλέον 176 έδρες στη νέα του σύνθεση σε σύγκριση με τις 155 έδρες που είχαν μέχρι τώρα. Μπορεί η ομάδα των Συντηρητικών και Ρεφορμιστών να έχασε έδρες ωστόσο η δύναμη συνολικά των ευρωσκεπτικιστών δεν μειώθηκε αλλά αυξήθηκε λόγω της ανόδου των δύο άλλων ευρωσκεπτικιστικών ευρωομάδων δηλαδή αυτής των «Εθνών και Ελευθερίας» και της «Ευρώπη της Ελευθερίας και Αμεσοδημοκρατίας» αντίστοιχα.
Η ανάδειξη του Βαγγέλη Μεϊμαράκη ως αντιπροέδρου του ΕΛΚ και μέσω αυτής η αναγνώριση της επιτυχίας της ΝΔ και της ηγεσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη δημιουργεί μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία στην Νέα Δημοκρατία, τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά και την Ελλάδα να προωθήσει από θέσεις επιρροής-άλλωστε το ΕΛΚ παραμένει το μεγαλύτερο κόμμα στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο- το Ελληνικό όραμα, το όραμα της Νέας Δημοκρατίας για την Ενωμένη Ευρώπη και για το πως πιστεύει και θέλει η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να εξελιχθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση στην επόμενη 20ετία θεσμικά, ως οντότητα (οραματιζόμαστε ομοσπονδοποίηση, συνομοσπονδοποίηση της ΕΕ η τη συνέχιση του παρόντος καθεστώτος) αλλά και σε σχέση με το παρατηρηθέν δημοκρατικό έλλειμα που εκ των πραγμάτων έχει ως ένας εν πολλοίς διακυβερνητικός οργανισμός. Δημοκρατικό έλλειμα το οποίο είναι στοιχείο της θεσμικής αρχιτεκτονικής της Ένωσης όπως τουλάχιστον έχει διαμορφωθεί προς το παρόν και που φαίνεται εν πολλοίς να εμποδίζει τη χάραξη πολιτικής σε αρκετούς τομείς.
Αυτή είναι μια μοναδική ευκαιρία που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας (όπως δείχνουν τα πράγματα), ο Βαγγέλης Μειμαράκης ως αντιπρόεδρος του ΕΛΚ αλλά και η Νέα Δημοκρατία γενικότερα δεν πρέπει να αφήσουν ανεκμετάλλευτη.
Είναι καιρός η Ελληνική κυβέρνηση αλλά και η Ελλάδα που βρίσκεται σε αυτό που ονομάζουμε σκληρό πυρήνα της Ευρώπης από ξεκάθαρη επιλογή της ακόμη και μετά από τόσα χρόνια κρίσης να κοιτάξει κατάματα το μέλλον-να προτείνει και να προτάξει το δικό της όραμα για την Ευρώπη όπως άλλωστε κάνουν και άλλα κράτη μέλη της ΕΕ και άλλοι ηγέτες όπως λόγου χάρη ο Μακρόν. Να πάψουμε ως Έλληνες να ακολουθούμε οράματα άλλων.
*Ερευνητής & Επισκέπτης Καθηγητής στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Επικοινωνίας Σύμβουλος Στρατηγικής, Επικοινωνίας, Πολιτικής Διαχείρισης, Πολιτικής/Κοινωνικής Συνηγορίας & Διαμεσολάβησης